Klik op een link om een pagina te bezoeken:
hoe denk je dit te bereiken?
How do you intend to achieve this?
Rene:ik weet het niet, maar ik kan ondertussen redelijk helder nadenken, al ben ik enorm moe enz.
Rene: I do not know, but I can now think quite clearly, even though I am extremely tired etc.
Hoelang gaat het duren?
How long will it take?
Rene:Dat is ook een hele lastige vraag, maar ik kan je een beetje helpen.
Rene: That's also a very difficult question, but I can help you a little.
De grote piramide (gizeh) duurde ongeveer 20 jaar om te bouwen.
The great pyramid (giza) took about 20 years to build.
Dit 'eb en vloed' idee wordt veel en veel groter, dat duurt misschien wel honderden tot duizende jaren om te bouwen.
This 'ebb and flow' idea is getting much, much bigger, taking perhaps hundreds to thousands of years to build.
Zo oud wordt ik waarschijnlijk niet, dus zal ik dat hele 'eb en vloed' idee nooit meemaken.
I'm probably not so old, so I'll never get that whole 'ebb and flood' idea.
ps. Ze konden vroeger ook nog geen stevige fundering bouwen, de grote piramide staat op een natuurlijke heuvel.
ps. They were also unable to build a solid foundation in the past, the great pyramid stands on a natural hill.
Wat vond je van de Efteling? (pijnlijke jaren)
What did you think of the Efteling? (painful years)
Tja, pijn is niet fijn maar het idee is leuk.
Well, pain is not nice, but the idea is nice.
Ik zit in de rolstoel, links op de foto. I'm in the wheelchair, left in the photo.
Heb je nog een foto?
Do you have another picture?
Hier was ik 18 (1998) vakantie in Lloret de Mar (Spanje) Here I was 18 (1998) holiday in Lloret de Mar(Spain)
Dragon Kahn - Port Aventura
Port AventuraHeb je ook een foto van 2003 uit het ziekenhuis?
Do you also have a picture from 2003 from the hospital?
In Belgie zijn geen foto's genomen. (Middelheim), Marijke had wel dingen in een schrift opgeschreven, en in Den Bosch (GZG ziekenhuis) een 2e schrift en had ze een wegwerp fototoestel gekocht, ik denk dat er ongeveer 30 foto's op het rolletje zaten, de rest is digitaal denk ik.
No photos were taken in Belgium. (Middelheim), Marijke had written things down in a notebook, and in Den Bosch (GZG hospital) a second notebook and she had bought a disposable camera, I think there were about 30 photos on the roll, the rest is digital I think .
schrift 1
Op deze foto (hierboven) was ik uit coma maar ik kon m'n armen niet bewegen vanwege mijn conditie, praten was ook onmogelijk omdat de canule voor je stembanden zit. (beademing) + erg moe.
In this picture (below) I was out of a coma but I couldn't move my arms because of my condition, talking was also impossible because the cannula is in front of your vocal cords. (ventilation) + very tired.
Ik voelde in die periode ook geen pijn, I didn't feel any pain during that period either.
Ik voelde me trouwens 85 op de foto terwijl ik 23 jaar oud was!
By the way, I felt 85 in the photo while I was 23 years old!
Eerst kreeg ik sondevoeding in die tijd en later werd ik geholpen met eten, volgens mij was het vloeibaar.
First I was tube fed at that time and later I was helped with food, I think it was liquid.
Ik kon vrijwel meteen klokkijken en wist mijn pincode maar ik was wel erg verward en ik had ijzeren pinnen in m'n benen enz.
I could tell the time almost immediately and knew my pin code but I was very confused and I had iron pins in my legs etc.
Ik hoorde wel een vervelend piep geluid in m'n oren en zag soms dubbel en wazig (2003), dat is nu grotendeels weg.
I did hear an annoying beeping sound in my ears and sometimes saw double and blurry (2003), that is now largely gone.
Ook wist ik niet welk jaar het was, dat vroegen de artsen aan me maar ik wist niet eens dat ik in het ziekenhuis lag.
I also didn't know what year it was, the doctors asked me that, but I didn't even know I was in the hospital.
De verpleegsters waren heel lief enz. (A3) The nurses were very nice etc.
Op de Tolbrug revalidatie met m'n vader, Rehabilitation with my father on the Tolbrug.
Helaas heb ik ook Niet Aangeboren Hersenletsel (NAH), daar had ik van 2003/2010 heel veel last van, ik kon wel m'n beide armen bewegen maar ik kan sinds 2003 niet meer lopen enz.
Unfortunately I also have Congenital Brain Injury (NAH), I had a lot of problems with that from 2003/2010, I could move both my arms but I can no longer walk since 2003, etc.
Op de revalidatie moest ik de rollator steeds meenemen maar ik kon niet lopen dus had ik bedacht dat achter de rolstoel een fietsspin vastzat + rollator mee kon nemen.
At the rehabilitation I always had to take the rollator with me, but I couldn't walk so I thought that a bicycle spider was stuck behind the wheelchair + could take the rollator with me.
Deze foto (hierboven) maakte ikzelf met een digitale filmcamera, This photo (above) was taken with a digital film camera myself.
Ik leerde lopen met de rollator op de revalidatie, helaas liep ik jaren later ongeveer 4 kilometer per week ((2005/2008) erg pijnlijk!) en werd de pijn 10x zoveel als in het ziekenhuis!
I learned to walk with the walker on rehabilitation, unfortunately years later I walked about 4 kilometers a week ((2005/2008) very painful!) and the pain became 10x as much as in the hospital!
Dat zegt misschien niet zoveel maar in 2010 kreeg ik een (tijdelijk) ijzeren plaatje + een stukje uit bot uit m'n bekkenkam in mijn linker schouder. (22-4-2010)
That may not say much, but in 2010 I got a (temporary) iron plate + a piece of bone from my pelvic crest in my left shoulder.(22-4-2010)
Een jaar later was het ijzeren plaatje verwijderd in het nieuwe jeroen bosch ziekenhuis, maar in de eerste week na de 2010 operatie zat het al niet meer op de juiste plek!
A year later the iron plate was removed in the new Jeroen Bosch hospital, but in the first week after the 2010 operation it was no longer in the right place!
Deze foto had Jannie gemaakt op een terrasje in Den Bosch, Jannie had taken this photo on a terrace in Den Bosch.
Wat had je allemaal meegemaakt?
What had you been through?
In 2022 had ik het opgeschreven, de jaren heb ik gebruikt als hoofdstukken.
Dit verhaal is iets veranderd vergeleken met de originele tekst versie, hij is niet vertaald en de tiepfoutjes zitten er ook nog in.
Het is vandaag dinsdag 2 augustus 2022 en ben René van Honk,
ik woonde tussen de 2 grote rivieren. (provincie Gelderland)
Het gebied van de bommelerwaard ligt tussen de Maas en de Waal, Hedel ligt aan de Maas en Gameren aan de Waal.
Mijn geheugen is soms best goed, maar sommige dingen weet ik niet meer omdat het lang geleden is enz.
toevallig had ik het vanavond op de zoete inval erover dat ik sinds mijn ongeluk in 2003 zoveel heb mee gemaakt dat ik er wel een boek over kan schrijven.
Ik had dat tot nu niet gedaan maar ik had wel 2 of 3 films erover gemaakt.
Tja de eerste revalidatiefilms horen eigenlijk bij elkaar (14 September films) maar ik heb jaren erna ook '14 September en het ongelofelijke verhaal' gemaakt.
De eerste 2 revalidatiefilms duren beide een half uur en het ongelofelijke verhaal wel anderhalfuur als ik me niet vergis.
Maar dit verhaal is anders en begin ik op 19 Oktober 2003 tot 2010.
De PIJNLIJKE JAREN zijn meteen een groot stuk over meerdere jaren. (2003/2010), per jaar een hoofdstuk. (7 hoofdstukken (pijnlijke jaren))
(ik heb niet de kennis of middelen om dit in film te brengen zoals ik wil, er komen misschien meerdere verhalen)
Tja ik kreeg mijn auto ongeluk op 14 September 2003 maar dat was in Belgie en daar weet ik niks vanaf, sorrie.
Ik had 5 weken in coma gelegen, 4 weken lag ik in Middelheim. (Antwerpen)
De ambulancerit naar Den Bosch had ik voor een deel wel gezien, het was een witte Mercedes Sprinter met een blauwe streep.
In de MRI scan in Den Bosch werd ik ook wakker uit coma in die tunnel maar kon niet horen enz.
Iets later zag ik wel mensen in witte pakjes en toen kon de stemmen onthouden, dat waren de verpleegsters en ik lag in quarantine vanwege een mogelijke ziekenhuis bacterie. (MRSA)
Hier begint het...
JBZ - locatie: Groot ZiekenGasthuis - Den Bosch
'René, als je me kunt horen knipper dan met je ogen'
Marijke zat naast me op een stoel in het ziekenhuis, afdeling A3 in Den Bosch (JBZ locatie: Groot ZiekenGasthuis)
Ik lag op een 1 persoonskamer.
Ik kon niet praten ivm. canule omdat het voor je stembanden zit, of mijn armen bewegen ivm. conditie.
Ik heb sinds mijn ongeluk ook een verlamde linker grote teen, mijn evenwicht is heel slecht. (rollator geeft evenwicht, mits de stoep recht is enz.
liefst kleine afstanden of geen want het doet pijn!
Ik wist niet eens dat ik in het ziekenhuis lag, en wie ik ben enz.
Ik deed mijn ogen niet wagenwijd open want ik moest eerst wakker worden uit de coma periode, dat duurde een aantal dagen of weken. ik weet het niet meer.
Het duurde enkele dagen of weken voordat ik erachter kwam dat ik ijzeren pinnen in m'n benen had en overal slangetjes had lopen.
Nog veel later kwam ik pas erachter dat ik geen kleren aanhad, ik lag in m';n nakie!
Ook was ik ontzettend verward, dat was een hele rare situatie maar sinds ik weer kon zien kon ik wel meteen klok kijken + lezen.
Ik zag wel 2 klokken naast elkaar op de muur hangen maar naast dubbel zien kwamen kleine dingetjes heel snel terug, niet alles maar ik wist mijn pincode bv. wel.
Mijn adres wist ik ook + telefoonnummer en mijn bankrekening.
Daar had je niks aan maar ik had ook niet door dat ik een heel zwaar auto ongeluk had overleefd.
M'n moeder (Jannie) had samen met Henk vlak voor m'n ongeluk een bungalow huisje in Zweden gekocht. (Vemdalen/bjornrike)
Later kreeg ik van Marijke wel speciale kleren die aankonden met ijzeren pinnen en terwijl ik in bed lag.
Ik wist ook niet dat ik ook een zware hersenbloeding had gehad, volgens mij links en rechts bij mijn ongeluk.
De artsen in Belgie vertelde tegen m'n ouders dat ze maar een serre aan het huis konden bouwen, ik zou een kasplantje zijn en kon alleen maar knipperen met m'n ogen.
Tja dat woord 'overleven' moet eigenlijk een speciale betekenis zijn maar de pijn die later kweeg was veel erger, pijn is niet fijn!
Maar ik ga weer terug naar die dag dat ik uit coma ontwaakte.
'we kunnen niet meer terug want de auto is kapot'
Dat zei ik tegen mijn vriendin in coma, het is net slapen of dromen, ik zag vliegende auto's enz.
Tja dan ben je nog niet wakker maar wel heel moe.
Ik voelde me 85 terwijl ik eigenlijk 23 was.
Mijn leeftijd wist ik nog wel maar niet welk jaar het was.
Dat vroegen ze in het ziekenhuis een paar dagen later.
Ik weet niet of dat klopt want ik kon niet praten in het begin.
Pijn voelde ik toen ook niet, en ik kon voor weken of maanden mijn armen niet bewegen.
Dat is een beetje vaag maar bijna de hele ziekenhuis periode was dat zo.
Tja die "canule" zit voor je stembanden en was nodig voor de beademing geloof ik maar ze kenden in het ziekenhuis truckjes dat ik wel ff kon praten.
De lucht haalde ik uit m'n tenen, het was heel vermoeiend!
Als ik last van teveel slijm had deden ze uitzuigen.
VRESELIJK! dan stik je.
Later kreeg ik een soort vredespijp die slijm oplost. (heel fijn)
Via sondevoeding kreeg ik heel lang eten, en later werd ik geholpen in het ziekenhuis.
Later kreeg ik heel veel toetjes, een stuk of 14 per dag dacht ik + soep eenz. (vloeibaar eten)
Toen was volgens mij de canule verwijderd, en je hebt ook vershcillende soorten d8 ik.
Hoe lang alles precies gebeurde weet ik niet meer, het is lang geleden.
Ik weet nog wel dat ik op dat 1 persoonskamertje lag en bijna alle verpleegsters van naam kende.
Ik weet nog wel vaag dat bijna iedere dag een paar artsen kwamen kijken hoe het met me ging.
Ik kreeg al een tijdje fysiotherapie op dat kamertje door gewichtjes vast te houden enz.
Ik weet niet meer hoe dat precies ging maar naar een tijdje kon ik m'n armen weer bewegen.
Ik moest op een speciale draaitafel weer oefenen met rechtop staan want door het lange liggen werd ik heel duizelig.
Ik kreeg van de verpleegsters medicatie enz. maar 1e vond ik heel erg.
Daar raakte je van aan de scheit! alles liep eruit!
Na een tijdje was ik wel benieuwd naar wat dat was dus stak mijn arm uit naar het kastje wat naast me stond en las achterop de verpakking wat dat was.
Een CLISMA pil!!! (zetpil) bah bah
Toevallig zag een verpleegster dat dat ik kon lezen, toen kreeg ik een letterbord.
Vanaf dat ik mijn arm uitstak om de achterkant van die verpakking te lezen kwam ook heel langzaam de pijn in mijn linker schouder. (pijn is niet fijn)
Iedere ochtend kwamen de artsen even kijken en ik kon op de 1 of andere manier aangeven dat ik pijn had in mijn linker schouder.
Ik kon volgens mij nog niet praten maar ik hoorde de artsen wel zeggen dat er in mijn schouder iets was afgebroken.
Tot grote ramp kon je ook niks zien aan mijn schouder, geen litteken enz.
Tot nog grotere ramp kon ik mijn linker arm ook gewoon bewegen.
Ik dacht meteen van ohh ohh dat is foute boel!
Ze vertelde dat ik het maar tegen de revalidatiearts moest zeggen.
Ik had toen 7 botbreuken, de linker schouder was de ergste.
De periode dat ik in het ziekenhuis lag had Marijke een schrift geregeld waar de verpleegsters enz. in konden schrijven.
Dat was eigenlijk het 2e schrift want in Belgie had ik er ook 1.
De canule ging eruit, praten = vrijheid.
Maar het belangrijkste was misschien dat tegen die tijd de pijn me overheerst had!
Soms was het wel erg druk voor me met al die bezoekers maar toen ik wat was aangesterkt verhuisde ik naar een 4 persoonskamer. (316)
Het ging best goed, met Marijke speelde ik soms 'rummicub' !
Jannie kwam ook best vaak, dat vond ik toen best moeilijk.
Volgens mij kon ik toen ook weer een beetje praten, ik sprak wel erg onduidelijk.
Mandy/vrienden/collega's/sociale contacten enz. kwamen mij ook regelmatig bezoeken enz.
Ook de ijzeren pinnen gingen er 1 voor 1 uit, dat gaat zonder verdoving op de gipskamer. (heel pijnlijk!)
Op die 1 persoonskamer kon ik trouwens de alarmknop voor de verpleging niet indrukken vanwege een slechte conditie.
Om 7 uur s'morgens ging het licht aan en ik had een wekker radio gekregen, tv kijken was te vermoeiend.
o.a de sugarbabes en nena met anyware,anyplace anytime hoorde ik voor het eerst op de radio.
De artsen vertelde me dat ik een 'multi trauma' heb.
Op die 4 persoonskamer lag ik ongeveer een maandje denk ik, eind December mocht ik voor het eerst naar huis.
Ik werd opgehaald met een hele mooie rolstoeltaxi met m'n naam erop.
Thuis begon ik volgens mij meteen met de revalidatiefilm. (14 September films)
Ik weet het niet meer zeker en ik vond het heel vreemd dat ik bijna niet meer wist hoe de computer werkt, het is me toch gelukt.
Tolbrug revalidatie
Dit is ook van het Jeroen Bosch Ziekenhuis (GZG) en ik mocht voortaan ieder weekend naar huis.
Volgens mij was dat niet meteen want ik lag de eerste maanden veel in bed.
Ook bij Aquablue konden mijn ouders iedere week wel met een andere rolstoeltaxi ophalen (Volkswagen LT)
Met dat busje had ik ook de ijzeren pinnen terug gebracht naar Middelheim want die waren heel duur. (titanium)
Die ijzeren pinnen werden verwijderd op de gipskamer, maar in 2004 zijn ze ook verwijderd tijdens een operatie.
Middelheim is een groot ziekenhuis in Belgie, ik lag op de IC.
Mandy ging naar het Jan Palfijn ziekenhuis in Belgie als ik me niet vergis.
Terug op de revalidatie had ik het best druk, volgens mij had ik daar soms wel 10 afspraken op 1 dag.
Ik leerde daar veel over NAH (Niet Aangeboren Hersenletsel)
Sommige mensen konden niet meer praten of hun arm bewegen.
Ik had met sommige bewegingen problemen met m'n hand, en ik had spitsvoeten.
Sommige mensen daar waren helemaal van het padje af, Klop klop 'ik moet de trein halen' zei iemand op mijn kamertje.
Ik leerde op de tolbrug ook lopen met de rollator + zwemmen enz.
Ik voelde me net een soepballetje in het zwembad, zo warm was het water.
Ik had daar ook 10 logopedistes versleten, en ik kreeg toen verdikkingsmiddel in dranken enz.
Ik verslik me nog bijna iedere week, praten tijdens het eten is niet goed voor me.
Jus de orange,chokomel zorgen voor veel slijm + hapjes enz. Met tandenpoetsen praat ik weer iets beter trouwens.
Ja ja, je proeft het niet maar verdikkingsmiddel is een soort behangplak bah bah.
Beneden in de kelder van het gzg was het best koud, en daar zat de rongtenafdeling.
Ik moest er best vaak naartoe voor foto's maar ik had er ook een slikvideo gemaakt.
Dan krijg je contrastvloeistof die je door moet slikken.
Omdat ik bij een aantal therapien de rollator nodig had, had ik met een fietsspin achterop de rolstoel mijn rollator vastgemaakt. (1e idee)
Na een half jaar werd ik ontslagen op de tolbrug revalidatie maar ik moest poliklinisch wel terug af en toe.
Wel grappig dat ik daar iedere week gebak kreeg op de 'tolbrug' omdat iemand naar huis mocht.
Het eerste wat ik deed toen ik weer kon lopen was de revalidatiearts bezoeken, hij zij "je kunt lopen met de rollator en je armen bewegen. die is niet gebroken"
Zo ging dat jaar in jaar uit, bij diverse mensen! (ik had veel pijn maar liet niks merken)
Maar 2004 was niet z'n grappig jaar, ik had heel veel zware tegenvallers.
Om te beginnen ging op 6 maart m'n (stief)moeder weg. (Marijke/Richard & Susanne)
Tja dat eindigde in een scheiding en uiteindelijk is m'n vader z'n huis kwijt.
Dat gebeurde wel jaren later maar zover ben ik nog niet met schrijven.
De serieuze relatie die ik met Mandy had maakte ik uit, ik had teveel pijn.
Ik had er 3 jaar mee samen gewoond, dat was een geweldige tijd.
Ik had de jaren erna tot 2009 of 2010 wel af en toe contact met haar via msn en hyves enz.
Over het algemeen was 2004 dus een vreselijk jaar maar eigenlijk was ik alleen maar bezig met de schouderpijn, dat was voor mij veel erger.
Er zijn nog wel meer dingetjes gebeurd in de "pijnlijke jaren"
Ik ging nog wel naar vrienden, maar dat had ik beter niet kunnen doen. (teveel pijn)
Toen ik in 2004 thuis kwam woonde ik weer bij m'n vader in Gameren. (Onderlangs 2)
Tja, eigenlijk woonde ik samen met Mandy op Pouwekamp 7 in Gameren maar dat was een etage-woning. (niet geschikt)
Maar op Onderlangs 2 had ik een slaapkamer beneden en op Pouwekamp 7 moest ik traplopen + kleine woning.
Traplopen kon ik wel maar verder was het daar best wel moeilijk voor me, dat huis ben ik ook kwijt.
Mijn (kermis)modelbouw was ook verhuist dus ik begon daarmee, het is heel goed voor de fijne motoriek.
Ik was bezig om een 'animatietafel' te maken, dat bestond uit houten latjes,lego en mecanno.
Vroeger maakte ik 'making off' filmpjes over kermis modelbouw, dat waren stop-motion filmpjes die op de Pouwekamp 7 maakte.
Ik las in de krant iets over een nieuwe uitvinding voor mensen met een beroerte.
Toen was het de ness 'handmaster' of de H200, dat vond ik heel interessant!
In 2004 kreeg ik ook m'n eerste scootmobiel maar het eerste jaar reed ik er bijna niet op.
Maar in 2004 begon ik met fysiotherapie in Zaltbommel en ik liep maar kleine afstanden met de rollator.
Ik maakte in die periode de eftelingdvd, en dat vond ik zo erg leuk in een pijnlijke periode, dat gaf inspiratie tot de coasterdvd trilogie.
Ik besloot een coasterdvd te maken, die kinderen van mijn fysiotherapeut vonden dat geweldig.
Tijdens het maken v/d film op de computer (monteren) zag ik genoeg foto's en filmpjes die er niet op konden.
<>Dus ik begon ongeveer 3 maanden later meteen met coasterdvd 2.De eerste coasterdvd is een dubbel dvd en had veel foutjes.
Wel is de eerste coasterdvd uitermate geschikt voor kinderen met muziek van K3/Samson & Gert + Bassie en Adriaan.
Coasterdvd 2 moest veel volwassener worden vond ik.
Dat vond ik erg moeilijk maar het is hier en daar wel een beetje gelukt, bij coasterdvd 3 ging het helemaal perfect.
Uiteindelijk maakte ik 'coasterdvd 2' in slechts 2 weken op de computer en voor coasterdvd 2 had ik ook een speciale montage techniek bedacht die ik eigenlijk nu nog gebruik.
In het 2e jaar na m'n ongeluk had ik nog steeds fysiotherapie, maar ik stopte er wel mee ivm. AC Duinendaal.
Coasterdvd 3 maakte ik pas tijdens de verhuizing naar de Eekelhof in Schijndel. (disc 1 in 2008 & disc 2 in 2009)
Om goed te beginnen kwam m'n vader Muriel tegen.
Ik moest ff wennen aan andere gewoontes, ze is van Surinaamse afkomst en woont in Amsterdam.
Ik had eindelijk contact met ness, de handmaster kon je huren of kopen.
\De L300 was en toen ook.
M'n vader begon pas s'middags te werken als vrachtwagenchauffeur bij Harrie Goesten in Drunen.
Hij nam regelmatig van die kant & klaar maaltijd pakketten mee die ik s'avonds deed opwarmen in de magnetron.
Thuis op Onderlangs 2 had ik 2 of 3x per week huishoudelijke hulp.
Ik had ook hulp om te douchen enz.
Die kwam in 2004 al als ik me niet vergis, in 2005 kreeg ik beneden een eigen badkamer. (ik weet het niet meer precies)
Op financieel gebied maakte ik me niet zo druk, ik had meer last van mijn linker schouder. (pijn)
We hadden een grote schuur en daar stonden een paar caravans in.
1 van die mensen had het over AC Duinendaal in Den Bosch, dan hoef ik niet meer zoveel thuis te zitten, het was echt iets voor mij zei ze.
Ze wist dat omdat ze Iris deed helpen in Zaltbommel, die ging daar naartoe en was verstandelijk gehandicapt.
Daar had ik wel zin in dus ik regelde een taxi in Augustus 2005 naar Eerste Rompert 5 in Den Bosch.
AC Duinendaal ligt vlakbij winkelcentrum 'de rompert' en ik had een gesprek met Thecla Hendriks.
AC Duinendaal is een Activiteiten Centrum, toen van de VLG.
Later gingen een paar organisaties samenwerken en toen werd het de SWZ (Samenwerkende Woon Zorg...)
Ik weet het niet meer precies, iets voor gehandicapten geloof ik.
Het rook er trouwens heel muf, het was al 25 jaar oud ofzo. (1e periode)
Ze was voor m'n gevoel best groot, ze hadden diverse lokalen en aan de ene kant van het gebouw had je een grote parkeerplaats voor de taxibusjes,
en aan de andere kant van het gebouw had je een grote mooie tuin.
In het gebouw had je ook een grote keuken waar ze de soep maakte voor in de middag.
1x per week deden ze taart bakken, het rook dan overal heerlijk.
Maar naast de keuken en administratie had je diverse lokalen:
Er waren ook 2 lokalen voor verstandelijk gehandicapten maar ik ben de naam kwijt. (tidee)
Ik kwam ook bijna nooit bij houtbewerking (2 lokalen) en in lokaal van 't honk kon je doorlopen naar een 2e lokaal voor beweging enz.
Ik was meestal in de Erker te vinden, computeren vond ik leuk.
Er waren ook diverse slaapkamers waar je kon rusten.
De meeste mensen die op duinendaal kwamen hadden NAH, sommige konden niet meer praten of hadden een verlamde arm of been.
Met verwarde mensen of afasie had ik ook veel te maken, dan moet je alles heel langzaam uitleggen, 3x herhalen en dan snappen ze het nog niet enz. (heel vermoeiend)
Wat ik wel goed vond was dat je in de erker diverse hulpmiddelen voor de computer had.
Speciale software klink logisch, maar ze hadden bv. ook speciale toetsenborden of muizen enz.
Thecla had volgens mij de leiding maar ik had ook erg veel last van Susanne,Marleen,Thera enz.
Er waren ook wel mannen: Giel was mijn contactpersoon - die regelde dingen.
Rond 9 uur s'morgens werd ik opgehaald door een taxibusje, ik nam toen de rollator mee.
Rond 4 uur s'middags ging ik weer naar huis. (busje komt zo...)
Omdat er 8 passagiers in een taxibusje kunnen duurt het wel even voor ik thuis was. (de chauffeur was nummer 9 eigenlijk)
Er stonden in de middag wel 10 taxibusjes naast elkaar, de meeste kwamen van Autoservice int. of Aquablue.
Ik was meestal s'morgens de eerste die opgehaald werd en s'middags de laatste, soms was ik pas om 17.00 of 18.00 thuis.
Maar ik had wel zoveel pijn gekregen dat geen zin meer in had in modelbouw. (animatietafel)
Maar over het algemeen verliep 2005 iets rustiger als de andere jaren...
Op AC Duinendaal moet je 2 activiteiten per dag doen, en ze vertelde mij dat lopen goed voor me is.
Dus alle activiteiten stonden toen in het teken van bewegen en lopen.
Tja, dat lopen heb ik geweten!
Ik liep 4 kilometer per week met de rollator + zwemmen enz.
In ongeveer 2 en een half jaar werd de pijn in m'n schouder 10x zo erg!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ik was hgelemaal GEK van de pijn geworden.
Ik moet nog iets belangrijks vertellen. (uitleggen)
Als je een wondje hebt doet het zeer, bv. een sneetje op je hand.
Dat sneetje doe je liever niet aanraken want dat doet het extra pijn.
Nou ik had een onzichtbare wond in mijn linker schouder, en lopen met de rollator drukt op die zere plek!
Dat was even de vlugge uitleg, m'n eten wordt koud. (14 september 2022 update)
In dat jaar maakte ik wel coasterdvd 2, dat is een grote film over achtbanen.
Die film maakte ik thuis in Gameren. (Onderlangs 2)
De dagen en weken vlogen voorbij, ik had ontzettend veel pijn maar liet niks merken vanaf het ziekenhuis enz.
Dat is een beetje een vage omschrijving maar de eerste maanden in het ziekenhuis (2003) voelde ik helemaal niks.
Volgens mij ging ik in dat jaar ook naar AC Vught onder leiding van ambitie.
Ambitie is ook van de swz maar is gespecialiseerd in het begeleiden en ondersteunen van mensen met een beperking. (zorg voor werk)
Op AC Vught moest ik onder andere vliegengordijnen maken en zeepjes inpakken voor een hotel.
Ik had er maar heel even gezeten, ik leerde er wel Roland van Galen kennen, die regelde het vervoer. (rolstoeltaxibusjes)
Die kwam later ook op de enclave in Rosmalen.
Wel had ik eindelijk de ness H200 + L300 kunnen huren.
Dan weet je nog niks maar de H200 is een slim apparaatje wat je op je arm klikt en electrische stootjes geeft op je zenuwen, daarmee gaat de onhenandigheid eruit + meer gevoel enz.
De L300 doet eigenlijk hetzelfde maar is voor een sleepvoet.
Echt waar, in 2 weken tijd voelde ik me 10 jaar jonger!
Ness is tegenwoordig bioness of ottobock.
Volgens mij deed ik in dat jaar ook aan fitnes en Acupunctuur, ik had soms wel 30 taxiritjes per week!
In Febuari stopte ik met AC Duinendaal, en verhuisde ik naar de Enclave in Rosmalen. (Coude water)
Op de enclave hoefde ik niet meer zoveel te lopen, maar ik was al helemaal verpest. (pijn is niet fijn)
Mijn eerste indruk was dat het er best gezellig was.
Dat betekend eigenlijk niks want op AC Duinendaal vond ik het in het begin ook leuk.
Het is of was ook van de SWZ maar compleet anders als voorheen.
Op AC Duinendaal had bijna iedereen last van NAH en op de enclave zag ik hele andere mensen.
Er waren daar een paar visueel gehandicapten. (blinden)
Die kunnen met een stok beter lopen als ik maar op de administratie konden ze ook heel goed de telefoon opnemen enz.
Ze hadden ook een speciaal braille toetsenbord zodat ze op de computer konden werken. (laptop)
Daarnaast waren er ook een aantal mensen met Aangeboren handicaps, die zaten in een rolstoel.
Niet allemaal, bv. Peter Muijshondt woont ook boven bij mij en was op de van Berghenstraat mijn buurman, ik had 'm op de enclave leren kennen.
De enclave zat onderin in een soort flatgebouw/kantoor en was niet zo groot als duinendaal.
Wel hadden ze een drukkerij.
Daar werden boekjes gemaakt voor kerken en sportverenigingen enz.
Ze hadden een grote druk machine die veel lawaai maakte, maar op een andere plek deed je snijden en nieten enz.
Soms was er niks te doen, dan moest ik papier versnipperen enz.
Ze hadden ook een computerruimte, daar leerde ik met corel paint shop X2 werken.
Ik had het programma + boekje gekocht, ik las 60 pagina's op 1 dag ! pfffffffffffffffffff
Over het algemeen vlogen de dagen ook voorbij, ik had nog steeds pijn!
Thuis in Gameren (Onderlangs 2) kreeg ik wekelijks ambulante hulp van de SWZ.
M'n vader ging in die tijd op vakantie naar Suriname en ik kreeg ineens allemaal brieven van incasso bureau's en aanmaningen enz.
Toen ging het snel want die ambulante hulp had gezorgd dat ik een paar dagen of een weekend kon logeren in Veghel. (Proff. Zeilstrastr.) + Eekelhof in Schijndel.
en ik had ook koffie gedronken op de Munsel in Boxtel.
In Veghel kwam ik trouwens José tegen, dat was een bijzondere vrouw.
De eekelhof beviel het beste maar eigenlijk ging het van kwaad naar erger, vrouwen kunnen slecht tegen pijn.
In December 2008 verhuisde ik van Gameren naar Schijndel (Eekelhof) en van de Enclave in Rosmalen naar AC Impuls in Den Bosch.
Na 3 dagen op de eekelhof hebben geslapen dacht ik van, 'WAAR BEN IK NOU WEER BELAND !!!!!!'
Mijn buurman op de eekelhof (Ger) ging ook naar Impuls.
AC Impuls was nog kleiner als de Enclave, en weer vond ik de 1e periode leuk al deed m'n linker schouder wel pijn!
Maar ik begin even op de Eekelhof.
Linda liet me mijn kamertje zien (77), ik had wel gaten in de vloer enz. maar het kon me niks schelen want ik had erg veel pijn.
Ik had later een bed met een kratje bier eronder omdat het instorte, en daarna een houten bed (twijfelaar) en weer daarna een 1 persoonsbed wat ik 12 jaar had.
Kort gezegd is de eekelhof een groot gebouw met 3 units.
Op iedere afdeling (unit) wonen 8 mensen, 3x8 = 24 mensen in totaal.
Sommige dingen moest je gezamenlijk doen, bv. eten en koffiedrinken in de gezamenlijke woonkamer/keuken.
Je had wel een eigen kamertje met het bed in de woonkamer + badkamer en wc en een eigen brievenbus en ruimte voor mijn scootmobiel.
Er was op je kamer geen echte keuken maar er was wel plek voor een waterkoker + senseo.
1x per week mocht je de was doen want er was een gezamenlijke wasmachine + droger.
Ik moest dat nog leren maar eigenlijk was iedere dag iemand aan de beurt om de was te doen.
Op werkdagen aten we easy meal (kant & klaar) maaltijden en in de weekenden werd er gekookt.
Iedere week moest iemand boodschappen doen,
als ik aan de beurt was deed ik met m'n scootmobiel boodschappen, ik had dan wel een groot rijbewijs nodig ahahaha. (lange lijst)
Eerst ging ik naar de c1000 wat nu de jumbo is, en later ging ik naar de plus.
Ik had eigenlijk alleen te maken met de bewoners op unit c. (blauw)
Vroeger gebruikte ze kleuren en heette het 'ons thuis'
Daar hadden Franca, Martin en volgens mij Chris gewoond.
Ze hadden op de eekelhof ook een speciale slaapkamer voor het personeel + logee's, en de bewoners + personeel van unit c wonen/werken nu op de rietbeemd.
Bibi zag ik ook af en toe, die kende ik van duinendaal.
af en toen vielde de stroom uit, dat was eigenlijk iedere week.
Voor de verhuizing naar Schijndel mocht ik een busje lenen van Aquablue. (Mercedes Sprinter CDI met semi automaat)
Ik moest natuurlijk wel ff wennen aan deze situatie maar aan de andere kant kon het me niet schelen want ik had heel veel pijn!
Ik had wel een scootmobiel, maar thuis zat ik in een soort bureaustoel die op de rem kon. (trippelstoel)
Maar ik ga weer ff terug want ik was ook verhuist van de enclave in Rosmalen naar Impuls in Den Bosch.
AC Impuls zit eigenlijk midden in de stad (s'Hertogenbosch), vlakbij het centraal station. richting de verkade fabriek en is ook van de SWZ.
Het is nog kleiner als de Enclave, AC Duinendaal was eigenlijk helemaal uitgeleefd met erg smerige wc enz.
Maar daar was eigenlijk niks van te zien, op de enclave trouwens ook niet want dat was een soort kantoorgebouw dacht ik.
Impuls was niet zo groot, er was een gezamenlijke ruimte waar je s'morgens begon met koffiedrinken enz.
Er was wel een grote computerruimte met een pingpong tafel in het midden.
Je kon in de gezamlijke ruimte ook tv of film kijken, en ze hadden een nintendo wii.
Dat vond ik erg leuk en had er diverse spelletjes voor gekocht enz.
Ook hadden ze wii sport, bowlen was leuk maar ze hadden ook de balance board met wii fit plus.
Weer terug op de eekelhof hadden ze voor me geregeld dat ik een tandarts en huisarts had.
Ik denk dat ze wel meer hadden geregeld, oja een nieuwe pincode en bankrekening.
Op de eekelhof hadden ze een eigen schoonmaakster, daarna kwam de hago en nu de CSU. (schoonmaakbedrijf)
Via Muriel kon hij een advocaat betalen geloof ik, omdat Marijke recht had op de helft van het huis.
Dat moest ik betalen, in 2004 betaalde mijn ongevallen verzekering uit.
Het was maar 12,500 euro maar dat geld is ook weg.
Later had ik in Gameren ook mijn pincode gegeven, ik had alles over om van die pijn af te komen.
En als dat lopen op duinendaal was dan deed ik dat.
Ik kreeg op de eekelhof een nieuwe tv van m'n moeder maar de ontvangst was daar best wel slecht. (niet zo duur maar het ging gezamenlijk)
Ik had wel een eigen internet + telefoon aansluiting geregeld. (kpn)
Ik had eerst een playstation 2 maar een playstation 3 wou ik graag hebben, deze kwam van marktplaats.
Ik had er niet zo goed opgelet maar het was een Japanse, dan is de besturing anders enz.
Hij had wel een 40 gb hardeschijf, playstation 2 games speelde ie ook af en er konden fotokaartjes in (sd enz.)
Ondertussen was Jose komen werken op de eekelhof, zei kon zien hoeveel pijn ik had! (heel bijzonder)
Ook had mijn overbuurman mijn digitale videocamera helaas laten vallen (sony), ik moest een nieuwe kopen. (samsung)
Op AC Impuls was ik gevallen, zo hard dat ik maanden in een rolstoel moest zitten.
De pijn in m'n schouder werd langzaam iets minder en toen kon ik rustig tegen de huisarts vertellen dat ik schouderpijn had. (raar maar waar)
Tja, dan komt toch een mooie tijd in een pijnlijke periode.
Eerst moest ik een rontgen foto laten maken in het ziekenhuis. (2009)
Dan gaan er weken voorbij en er moest een specialist naar kijken.
Maar op de foto was het niet duidelijk te zien dus ik moest een CT-scan laten maken.
Die moest ik laten maken in het carolus ziekenhuis in Den Bosch (2009), dat is ook van het Jeroen Bosch Ziekenhuis.
De vrouw die me daar werkte keek me raar aan.
Eerlijk die scan was heel pijnlijk, maar daarna zij die vrouw meteen.
Dat was een hele opluchting voor mij, en paar weken later moest ik terug voor de uitslag.
Linda ging mee, dit is toch wel erg belangrijk dacht ik en 2 mensen horen meer als 1.
Maar de orthopeed (dhr. Plat) zag gelukkig wat er niet goed was en kon me helpen met een operatie.
Mijn schoudergewricht was afgebroken en er zou een tijdelijk ijzeren plaatje + een stukje bot uit m'n bekkenkam in de linker schouder komen.
'wil je dat?' JA natuurlijk.
Linda keek me raar aan, zo van 'BEN JE GEK!'
Goed dan ga ik dat regelen zei dhr. Plat.
Toen moest ik nog ongeveer een half jaar wachten, wachten duurt lang maar ik was in die klote tijd wel erg blij...
Ondertussen ging ik 3x per week naar AC Impuls, en deed soms lopen op de eekelhof met een wandelpaal.
Ik had soms ook fysiotherapie, Bart kende ik Al van AC Duinendaal. (kineton)
Ik moest wat dingen regelen voor de operatie, pre operatief noemen ze dat.
Ik ging samen met Jannie & Henk erna toe. (carolus ziekenhuis)
Volgens mij was dat was 1 of 2 maanden voor de operatie.
Al deed ik niet meer zoveel lopen met de rollator, de pijn was helaas alleen maar meer geworden.
Omdat ik al jaren met die pijn rondliep had ik wat truckjes bedacht om het wat makkelijker te maken.
Praten leverde erg veel pijn op dus dat moest veel vlugger.
Ik noem even een voorbeeld, als je 10 seconden praat heb je 10 seconden pijn.
Maar als je 5 seconden praat heb je ook maar 5 seconden pijn.
Ik deed vliegensvlug alle woorden en zingen inkorten zodat ik minder pijn had.
Alles moest vlug maar dat leverde hier en daar wel problemen op.
Soms kon je er niks van verstaan maar soms ook wel.
Mijn stem is sinds mijn ongeluk in 2003 zoiezo slecht.
Ongeveer een week voor mij ongeluk deed ik nog oefenen met lopen. (Jose)
Ik kon erg goed praten met haar, ze was ook erg lief.
Ook zag ik iets bij Omroep Gelderland (tv gelderland), m'n vader was za'n huis kwijt! (Onderlangs 2)
Hij heeft daarna nog wel even in Ammerzoden gewoond maar woond nu in Amsterdam bij z'n ex. (Muriel)
Vlak voor de operatie kreeg ik trouwens ook een rekening van het CAK ter waarde van 6000 euro!
Dat wist ik al toen ik op de eekelhof kwam wonen dus ik had meteen betaald.
Maar omdat de operatie nog maar een paar dagen duurde had ik ook een gegarandeerde taxi besteld (taxi van Kampen) naar het carolus ziekenhuis.
22 April 2010
Ik had de wekker gezet (6.00) en ging s'morgens met een rolstoeltaxi naar het ziekenhuis met een gegarandeerde taxi. (taxi van Kampen)
Eenmaal in het ziekenhuis ging het allemaal best wel vlug, om 9.00 kreeg ik de operatie.
Mijn gezicht stond al een tijdje helemaal strak van de pijn dus het liefst zei ik helemaal niks. (spreken is zilver, luisteren is goud)
Het laatste wat ik zag was een operatiekamer met een raam erin, en toen viel ik in slaap van de narcose.
.
..
...
..
.
Toen ik wakker werd van de narcose moest ik eerst 3x diep ademhalen, WHOAAAAAAAAAAAAAAA GEEN PIJN !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
De wond deed wel erg zeer, 'ik kan doodgaan', ik dacht dat ik onsterfelijk was!
Om te beginnen was ik ontzettend moe, zo moe dat ik bijna alleen maar geslapen had.
De handicaps die ik met de beroerte kreeg verdwenen als sneeuw voor de zon, ik had er 7 jaar last van.
Ik had dus bijna heel de periode in het ziekenhuis geslapen, m'n bed was wel 3x verschoond omdat alle lakens onder het bloed zaten.
Aan de andere kant van de kamer lag nog een jongen maar ik was veel te moe om daar mee te praten enz.
Ik had ook overgegeven in het ziekenhuis, ik voelde het aankomen...
De volgende dag kwam m'n moeder me ophalen en mocht ik helaas met de taxi alweer terug naar huis.
Ik voelde me een ander mens, maar op de eekelhof was niks veranderd...
Ik deed in de eerste week al tafel dekken, vaatwasser inladen + rolstoel rijden (unit a naar unit c) = ongeveer 50 of 100 meter.
Sommige dingen waren mijn misschien mijn schuld maar ik had bijvoorbeeld nog steeds geen geduld om geholpen te worden.
Mijn litteken zag binnen een week eruit als een rollade, en er lag ook veel bloed in mijn bed enz.
Dat had ik natuurlijk wel verteld tegen de leiding maar niemand had de tijd om te luisteren enz.
Mijn schouder deed gruwelijk zeer en ik moest een week later terug naar de orthopeed in het carolus ziekenhuis.
Na een nieuwe rontgenfoto zat het ijzeren plaatje dus verkeerd!
Na 2 weken gingen helaas de hechtingen eruit, in de pijnlijke jaren was mijn huid (schouder) bokhard en nu voelde het zacht.
Tot slot van rekening ging er ook iets mis bij de CAK, ik moest overnieuw betalen. (6000 euro (betalingsregeling))
Ik was nog steeds heel erg moe, zeker in de eerste 2 of 3 weken deed ik s'middags veel slapen, ik dacht eerst dat het aan de narcose lag maar dat kan niet denk ik.
De mensen op de eekelhof lagen mij in bed, dat waren toen 1 van de weinige goeie dingen die ze deden.
Ik probeerde me wel erg rustig te houden, en door die operatie kon ik me ook veel en veel beter ontspannen enz.
Ja ja, ik kan wel mooi vertellen, maar het ging eigenlijk helemaal niet zo goed met me, ik was heel erg bang van de swz geworden!
Het duurde ongeveer 7 jaar voordat het weer wat beter met me ging, maar lopen kan ik nog niet...
Ondertussen verhuisde in 2010 de bewoners van unit c + personeel samen met nog wat andere mensen naar de Rietbeemd.
Omdat lopen met de rollator gruwelijk vanaf die operatie gruwelijk zeer deed zat ik liever in de rolstoel enz.
Tja dan wordt je dik, op de eekelhof zagen ze dit en hadden mij op dieet gezet.
Ik weet niet meer wat ik precies gebeurde, ik had super veel heeeeeeeeeel veel honger!
In het jaar 2010 kreeg ik ook nieuwe bewoners op de eekelhof (unit c)
Eigenlijk waren dat vrij normale mensen, sommige hadden epilepsie,NAH of physische klachten enz.
Ook kocht ik in die tijd Adobe Photoshop & After Effects CS5 + greenscreen materiaal uit Amerika.
Ook kocht ik een plugin voor Adobe After Effect, Trapcode Particular 2. (red giant)
Ik had er niet veel mee gedaan, maar in de TWINE 3 film zit een klein stukje wat ik maakte op de eekelhof.
Dat stukje in het begin waarin mijn naam voor en achteruit speelt.
Sony Vegas 10 pro kocht ik ook online, daar maakte ik o.a het eerste en het 2e TWINE filmpje mee. (van Berghenstraat)
Na 3 maanden thuis te hebben gezeten moest ik helaas terug naar AC Impuls in Den Bosch.
In die tijd was er een financiele crisis, en al die oudere mensen daar hadden het erover dat de zorg duurder werd enz.
Ik was sinds mijn ongeluk erg goed in om ideeen te verzinnen dus ik vond het een soort taak om iets op de crisis te verzinnen, ik dacht toen makkelijk wel honderduizend keer sneller na.
Ik moet wel vertellen dat ik eigenlijk nog helemaal gek van de pijn was, en met dat in m'n achterhoofd verzon ik het 'eb en vloed' idee.
Ik was eigenlijk ook heel bang, na een nachtje slapen op de eekelhof wist ik het./p>
Ik had het wel verteld op Impuls maar eigenlijk wou niemand serieus naar me luisteren.
Ik was me toen heel rot gaan voelen om dat 'eb en vloed' idee want de hele wereld gaat ermee naar de klote!
Het ging eigenlijk niet zo goed, ik had veel pijn van dat ijzeren plaatje, en ik was psychisch ingestort al weet ik dat niet zeker.
Dat was misschien wel zo maar ik liet niks merken, de swz had al genoeg gedaan.
Ondertussen was heel achterdochtig en zag buiten mensen voor de ramen staan, ik voelde me net een aapje.
Toen moest ik naar padua in Boekel. (GGZ)
Eerst kreeg ik antidepressiva, ik werd heel moe en dat snelle denken verdween in een paar dagen of weken.
Ik vond het verschrikkelijk! en later kreeg ik antipsychotica. (olanzapine)
Ik werd er minder moe maar erg dik wordt je er helaas wel van. (bijwerking)
Omdat ik niet meer kan lopen & bewegen wordt ik ook erg dik, met z'n dikke buik voel ik me ook niet zo goed.
In 2010 had ik na de operatie wel het 'impulsieve filmpje' gemaakt (Impuls/Eekelhof), en ik had ook 2x een nieuwe playstation 3 slim gekocht.
Tot februari 2012 woonde ik jammer genoeg op de eekelhof, daarnaa verhuisde ik naar de van Berghenstraat.
Op de eekelhof deed ik gezamenlijk eten.
De van Berghenstraat zat vlakbij de Albert Heijn dus daar deed ik voortaan boodschappen.
Iedere week kreeg ik voortaan een voedingbudget (ongeveer 40 euro)
Bij de Albert Heijn kocht ik m'n eerste smartphone met airmiles. (samsung galaxy)
In dat jaar moest ik ook terug naar het nieuwe jeroen bosch ziekenhuis om het ijzeren plaatje te verwijderen. de verf was nog nat. (overdreven)
Dat deed (dhr. Plat), het was helemaal krom.
De pijn was ook verdwenen, maar ik had wel een super lelijk litteken van ongeveer 10x4 centimeter.
Op de van Berghenstraat (42) had ik meer tijd om tot rust te komen van de pijnlijke jaren of de 2010 operatie.
Ja dat klink raar maar het was echt zo...
M'n moeder had een wasmachine & droger + een computer voor me gekocht, en ik had beter beeld op de tv. (interactieve tv (kpn))
Ook nam ik rond die tijd 'steam' dan kun je computerspelletjes spelen op de pc.
Op de van Berghenstraat woonde ik beneden, en de scootmobiel kon in de gang staan.
Op de eekelhof had ik een elektrische schuifdeur, en op de van Berghenstraat had ik een elektrische voordeur en de brievenbus was buiten.
Het was eigenlijk een apartementencomplex van 3 hoog, en ik had hele leuke bovenburen.
Soms deed ik er gezamenlijk eten en bij andere kwam ik op de koffie of ging naar de bioscoop.
De zorg kreeg ik vanuit de rietbeemd (SWZ) Ik deed daar s'avonds ook weleens koffie drinken.
Ik weet niet meer hoe het precies ging maar ik moest (helaas) weer naar AC Duinendaal.
De 2e periode was wel anders want ik had geen pijn meer, maar ik was wel bang voor al die mensen enz.
Ook waren ze bezig met een grote verbouwing, bv. een lucht verfrissingssysteem.
Het rook er niet muf meer.
Ook kwamen een aantal nieuwe mensen die ik kende van AC Vught en de Enclave en AC Impuls.
Impuls kwam in 't honk en bij 't tidee kwam montage inpak.
Er was ook een nieuwe ruimte voor de drukkerij. (copy service)
De computer ruimte in de erker verhuisde naar een nieuw lokaal wat niet veel gebruikt werd, de erker was nu creatief.
Naast AC Duinendaal zat basisschool de kring maar die kregen ook een nieuw gebouw.
Ook was er nieuw personeel waar ik me veel beter bij voelde.
Ik maakte in dat jaar niet zoveel mee maar op de van Berghenstraat moest ik nog wel het CAK afbetalen, die rekening uit 2010 bedoel ik maar dat kwam goed. (maandelijks moest ik betalen)
Mijn moeder & Henk vroegen wel wel of ik op vakantie wou.
2014
Ja, ik ging voor het eerst sinds mijn ongeluk op vakantie naar Zweden! (4 weken)
M'n moeder had daar samen met Henk een bungalow huisje, ieder zomer gingen ze daar een half jaar naartoe. (Vemdalen/bjornrike)
Ik vond het heel tof en m'n moeder & Henk hadden alles geregeld.
Ze hadden daar geen wasmachine maar je moest naar de wasserette.
Mijn kleren had ze al meegenomen + playstation 3 dus ik had alleen handbagage bij & de rolstoel.
M'n vader woonde tegen die tijd al in Amsterdam, hij bracht me naar Schiphol.
De vliegreis was het leukste van heel de vakantie, en ik moest ook overstappen.
'Verstand op 0 en gaan met die banaan, daar was ik toch al erg goed in!' (Ik moest natuurlijk wel goed opletten maar ik werd overal geholpen)
We vlogen eerst naar het vliegveld in Stockholm (Arlanda) en toen moest ik overstappen en vliegen naar Ostersund.
Op Are Unstersund stond m'n moeder en Henk klaar, toen moest ik nog 2 uur rijden naar Vemdalen.
M'n moeder vond daar dat ik erg dik was geworden, tja ik woog toen meer als 100 kg!
Ik had dat nog niet beseft maar sinds de 2010 operatie kwam ik in gewicht aan, bewegen was toen erg pijnlijk.
Het in Zweden gaf het echt een vakantiegevoel en er kwamen iedere dag vosjes die ik met koekjes deed voeren enz.
Op de terugreis moest ik weer over stappen, nu vloog ik van Are Ustersund naar Stockholm en moest ik overstappen op een vlucht naar Denemarken en toen naar Nederland. (Schiphol)
Na die 4 weken ging ik gewoon weer naar AC Duinendaal, maar ik had wel aangegeven dat ik volgend jaar weer op vakantie wou naar Zweden.
Ondertussen was ik ook bezig om mijn gewicht omlaag te krijgen, dat valt niet mee als je slecht beweegt en ook niet meer kan lopen!
Ik wist nog van de eekelhof dat afvallen het beste gaat met een hongergevoel.
Maar ik had dus ook wat tips van een dietiste gekregen (Mgr. Bekkershuis - laverhof), ik viel toen bijna 10 kilo af minder in 3 maanden door minder te eten enz.
Helaas had ik toen wel heel veel last van een jojo effect, nu gaat het veel langzamer en heb ik minder honger...
Ik moet heel erg op de calorieen letten en veel (water met een smaakje, pepsi max of magere melk) drinken en vezels eten anders kan ik niet zo goed naar de wc. (stoelgang)
Ik moet met best veel dingen rekening houden maar thuis kan ik me daar het beste op concentreren.
De vakantie naar Zweden was weer supertof, nu was ik via Noorwegen gevlogen. (3 weken)
In Oslo was ik geland en moest ik overstappen naar het vliegveld in Trondheim.
Daarna moest ik nog uren in de auto zitten naar Zweden, dat jaar waren er naast vosjes ook veel eekhoorntjes te zien.
Ook had ik auto gereden, ik had een beetje moeite om de koppeling op te laten komen want ik voel de pendalen bijna niet meer. (Suzuki Jimmy)
Het was toch gelukt, ik reed heel langzaam en er was geen verkeer daar.
In taxibusjes had ik welleens geprobereerd om alle verkeerborden te zien, dat hou ik 5 minuten vol en dan was ik moe.
Bij mij in het taxibusje naar Den Bosch zat soms Elly, ze kwam ook in 2005 op AC Duinendaal!
Als ik haar zou omschrijven zou dat 'bosche kut' zijn ahahahaha. wat een mens!
Bibi kwam ook af en toen op de van Berghenstraat woonde, ik kende haar helaas al van AC Duinendaal + de eekelhof. (pijnlijke periode)
Ik merkte al een tijdje dat ik s'morgens in die taxibusjes goed kon nadenken richting AC Duinendaal.
Ik had een gigantisch eb en vloed idee waar ik nog niks mee gedaan had.
Ik verzon de ringen & machinekamer.
Ik wist toen helaas nog heel weinig over meteorologie, ik snapte alleen dat het water de zon en de maan volgde en maakte het TWINE videofilmpje.
Dat staat voor 'The World Is Not Enough'
Het is de titel van 1 van de mindere James Bond films maar ik vond het er wel bij passen.
Ik vond videobewerken ook wel erg leuk, al is het een beetje amateuristisch.
1 van die mensen in het taxibusje ging soms naar de Zwengel of De Zoete Inval om te eten als we naar huis gingen.
Langzaam maar zeker raakte ik heel nieuwschierig en wou weten wat dat was...
Zei introduceerde me, en meteen vond ik het leuk.
Met 1 van die nieuwe medewerksters op AC Duinendaal kon ik heel goed praten en gaf aan dat ik graag wou stoppen op AC Duinendaal.
Dat had ik eigenlijk eerder moeten doen maar zo simpel was het niet, aan de meeste mensen durfde ik het niet te vragen.
Meteen begin van het jaar begon ik op de zoete inval, maar ik moest op sommige dagen nog wel naar AC Duinendaal.
In de Zwengel heb je diverse ruimtes voor verschillende verenigingen enz. en een grote keuken.
Ik vond het wel vermoeiend maar dat had ik er wel voor over.
1 van de eerste dingen die ik daar leerde was het bordspelletje 'kezen'
Het is heel leuk, het is een soort "mens erger je niet" met kaarten.
Tegen de zomer was ik helemaal gestopt op duinendaal. (2e periode)
Maar ik had opeens last van veel diarree, weken achter elkaar.
Ik moest bloedprikken van de huisarts en moest met spoed naar het ziekenhuis. (JBZ)
Eind v/d middag werd ik pas geholpen (het was warm) maar ik lag daarna een paar dagen op de cardiologie afdeling enz. (WAAR BEN IK NU WEER BELAND!)
Ik bleek een vitaminen tekort te hebben, ik moet voortaan 2 stuks fruit per dag eten.
Kalium is een mineraal dat samen met chloride en natrium betrokken is bij het regelen van de vochtbalans en bloeddruk in het lichaam.
Kalium heeft daarbij een gunstig effect op de bloeddruk omdat het het bloeddrukverhogende effect van natrium tegenwerkt.
Daarnaast zorgt kalium er samen met natrium voor dat zenuwprikkels goed geleid worden en spieren zich samentrekken.
Kalium komt in bijna alle voedingsmiddelen voor.
Het zit vooral in groente, fruit, aardappelen, vlees, vis, noten en ook in melkproducten en brood.
Een kaliumtekort kan ontstaan na hevig braken, ernstige diarree en door het gebruik van plaspillen.
Bij een kaliumtekort is het belangrijk alleen kaliumtabletten te gebruiken in overleg met de arts.
Het gebruik van producten rijk aan kalium is ook een prima oplossing.
Een overschot aan kalium kan ontstaan als de nieren niet optimaal functioneren.
Er kwamen een tijdje later 2 mensen van de SWZ langs om te vragen of ik wou verhuizen, ze waren net begonnen met bouwen maar volgend jaar zou ik over kunnen.
In dat eerste jaar was ik ontzettend veranderd op de zoete inval, beter. Meer gaan nadenken...
Over het algemeen veranderde er vrij weinig dat jaar, ik ging gewoon naar de zoete inval maar ze waren wel heel enthousiast dat ik ging verhuizen.
Ik was nog wel tevreden over de playstation 3 maar kocht voor de zekerheid wel een nintendo switch + 4K blu-ray speler.
Een paar keer per jaar ging ik naar m'n moeder om een weekend te logeren, en ik wou een keer in de bibliotheek van Gendt kijken.
Tot mijn grote verbazing hadden ze daar een mooi boekje liggen 'bouw je eigen website, creeren met code'
Dat leek me heel interessant dus nam het mee naar huis.
Het zag er simpel uit met leuke plaatjes op de kaft.
Uiteindelijk had ik het boekje gekocht, maar sommige dingen waren super MOEILIJK!
Daar had ik me wel een beetje in vergist maar het is me wel gelukt. www.renevanhonk.nl
28 November 2017 verhuisde ik naar de Vicaris Aertsweg 12c. (nieuwbouw)
Fantasstisch, de tafel en stoelen + computermeubel kreeg ik van m'n moeder, en de lampen/gordijnen en speciale pannen. (inductie) van de SWZ.
Het is er heel mooi maar in het begin iedere maand ging wel het brandalarm af.
Ik woon nu eigenlijk midden in het dorp, en doe voortaan boodschappen bij de jumbo.
Ik had wel problemen met de tv, ik moest ziggo nemen in plaats van kpn.
Ook moest ik tot het nieuwe jaar wachten op een nieuw tv meubel maar dat was allemaal goed gekomen.
Omdat dat eb en vloed idee nog in mijn hoofd zat ben ik er beter over gaan nadenken, veel update's op de website was het gevolg...
Bibi komt helaas hier soms ook maar het contact gaat steeds beter maar vooral het nieuwe personeel op de rietbeemd vind ik geweldig!
Op de zoete inval ging het ook steeds beter en ik had daar iemand leren kennen die regelmatig naar de bioscoop ging.
Ik mocht een keer mee, en toen weer en weer en weer...
Op 6 Oktober was ik samen met iemand v/d zoete inval ook naar firstlook festival geweest, dat was in de jaarbeurs in Utrecht.
Dat is een beurs over computer spelletjes enz. Gamekings was er ook.
Het was een fantastisch jaar, ik ben nog nooit zo vaak naar de bioscoop geweest!
Soms gingen we na de film eten bij Mac Donalds of Burger King. (geweldig)
Dit jaar (2019) was ik ook een paar keer naar de bioscoop geweest, in 't Spectrum en het gasthuis in Schijndel draaien ze ook films.
Ook had ik fysiotherapie in de molenhey.
De zoete inval was van Reinier van Arkel, Welzijn De Meierij nam het over. (www.reiniervanarkel.nl) - (www.welzijndemeierij.nl)
Op zoete inval wou een poster, ik stelde voor dat ik die wilde gaan maken.
Ik had echter niet zoveel ervaring met photoshop dus het duurde heel lang.
2 April 2019 was de poster klaar voor de zoete inval, deze had ik gemaakt met Adobe photoshop CS5.
Wel kreeg ik hulp van 2 stagieres (avans hogeschool), ik moest een paar weken naar 't Spectrum.
Ik vond het wel erg vervelend dat er over dit programma heel weinig informatie op internet stond, wel in het engels. (maar het duurde eigenlijk veel te lang, de druk stond er vol op.)
Gelukkig had ik wel een beetje ervaring met corel paint shop, Adobe photoshop werkt bijna hetzelfde maar meestal wel beter.
Uiteindelijk is het gelukt maar had jaren later wel een nieuwe printvriendelijke versie gemaakt met Adobe Photoshop Elements 2021.
Een tijdje later kreeg ik een paar dagen achter elkaar hele ernstige buikpijn, ik kon er niet van slapen.
Ik weet niet meer hoe het precies ging maar in het ziekenhuis kreeg ik een operatie, mijn galblaas werd verwijderd. (Bernhoven ziekenhuis in Uden)
Weer later in het jbz ziekenhuis Den Bosch, een MRI + CT werd gemaakt ivm. schouderpijn.
Ik was daarna wel ff heel duizelig v/d MRI scan!
Dit jaar was er helaas corona/covid-19, op de supermarkt na waren bijna alle winkels gesloten enz.
Henk had een nieuwe computer voor me goedkocht, hij is supersnel maar wel een rotding en gaat steeds kapot. (computer crasht)
Met fysiotherapie was ik begin dit jaar ook gestopt omdat iedereen lag te snotteren enz.
Overal hadden ze het moeilijk, later was er ook een avondklok.
Ik moest heel de dag thuis blijven en kon alleen tv kijken of computeren. (Quarantaine)
Ik was ff in het jbz locatie: Drunen geweest om te kijken voor mijn schouder. (dhr. Oostveen)
Dhr. Plat had ook gekeken in Den Bosch en ik ging ook regelmatig naar het JBZ locatie: Boxtel.
Op de zoete inval hadden ze het ook moeilijk, later kon het toch een beetje open op 1,5 meter afstand en je moest soms mondkapjes dragen + veel handen wassen enz.
Ik heb veel met zorg te maken (SWZ) en die hadden het ook niet makkelijk, ze deden zelfs boodschappen voor me in die rottijd.
Ik keek dagelijks veel op youtube maar helaas hadden Pretparken,kermis en bioscopen/festivals het extra moeilijk omdat dan een hoop mensen bij elkaar komen./p>
Dagelijk keek ik ook video's over computerspelletjes bij gamekings of de power unlimited, maar het ging ook heel moeizaam.
Tot slot waren er in die tijd ook veel herhalingen op tv enz. En ik hoorde bijna geen nieuwe muziek.
Het werkt wel maar valt hier en daar toch wel tegen, het was geen super dure software maar ook niet professioneel.
Dit jaar was er helaas nog corona/covid-19, maar er waren wel diverse vaccins.
Dit waren Comirnaty (Pfizer/BioNTech), Spikevax (Moderna), Vaxzevria (AstraZeneca), Jcovden (Janssen) en Nuvaxovid (Novavax).
Ik moest tijdens corona regelmatig naar het ziekenhuis in Den Bosch. (JBZ)
Ik weet niet meer hoe het precies ging maar je moest volgens mij een afspraak maken op de computer en buiten het ziekenhuis in een grote party tent je telefoon laten zien, ik had ook een corona melder op m'n telefoon enz.
Ik kreeg na de laatste corona golf ook een schouderoperatie. (dagbehandeling) en daarop volgens fysiotherapie thuis en in het Mgr. Bekkershuis. (laverhof)
Ik kocht in December een hometrainer/ligfiets.
Het was wel 1 v/d goedkoopste en een bouwpakket maar het is me wel gelukt hem in elkaar te zetten.
Er waren steeds minder besmettingen met corona, heel de wereld ging langzaam open.
Van valys moest ik voortaan een OV chipkaart gebruiken, het reizen in vanaf nu iets goedkoper.
Het werkt bijna hetzelfde maar ik had er een abonnement van de NS erop gezet (reizen in de weekenden en daluren met 40% korting)
Ik was al even bezig met dingen uit te zoeken mbt. video effecten en astrologie enz; maar in het begin van het nieuwe jaar begon ik met TWINE 3 op te nemen.
Ik deed weer fysiotherapie bij de molenhey, ik had teveel pijn in mijn linker schouder en daar konden ze me beter helpen.
Gelukkig kon ik dit jaar weer veel op Youtube kijken, filmpjes over bv. pretparken,achtbanen,auto's,treinen enz. pfffffffffffffff
Ook maakte ik een nieuwe poster voor de zoete inval, dit keer met Adobe photoshop elements 2021.
De poster is veel mooier en printvriendelijk, de vlinders komen eigenlijk uit corel paint shop pro X2.
Helaas heeft photoshop elements wel last van bugs, er zitten foutjes in. (ik kreeg de tekst niet goed)
Ik had er een paar laten afdrukken bij de HEMA + een mok en een sleutelhanger, bij de HEMA krijg je best een mooie kwaliteit.
Ook kreeg ik in Maart een TENS apparaatje op de pijnpolie (JBZ) op advies van de sint Maartenskliniek in Nijmegen.
De pijn werd minder en ik voelde me veel beter.
Fysiotherapie ging ook beter maar nu omdat ik een zwaar ongeluk heb gehad (2003) en niet alleen vanwege de pijnlijke linker schouder.
De TWINE 3 film maakte ik af met video effecten en computer animatie, die film had ik geupload naar youtube en voorzien van ondertiteling en ingesloten op de website. (www.renevanhonk.nl)
Met begeleid reizen (valys) met de trein in Wijk aan zee geweest, ik deed hypnose proberen, kijken of ik kon lopen.
Ook was ik met begeleid reizen in Blast Galaxy in Amsterdam geweest met de trein enz. (microsoft persconferentie) ik zag en sprak diverse mensen van Gamekings.
Van het vakantiegeld kocht ik een badkamer kastje van ikea, hier had ik wel hulp bij nodig.
Ook was ik begonnen met coasterdvd 4, die maak ik met Adobe premiere elements 2021.
Met dat tens apparaatje ging het steeds beter met me. + minder pijn, en in de zomer kocht ik een eindelijk een playstation 5.
Ik kocht (online) een boek van Jip en Janneke, dat is eigenlijk de enigste herinnering uit Zaltbommel.
Coasterdvd 4 is klaar, ik was er ongeveer een half jaar mee bezig.
Het zijn 10 afleveringen geworden.
Tijdens het maken had ik nog veel last van computer problemen.
Later had iemand van de zoete inval mijn computer gerepareerd met nieuw geheugen.
Hij doet het nu veel beter en crasht niet meer.
Ook maakte ik een nieuw TWINE 3 v3 film met beter geluid, het is dezelfde film als TWINE 3 maar ik ben nu wel beter te verstaan.
Mijn youtube kanaal had een grote update gekregen maar ook bijna alle pagina's op de website.
Ik maakte op 22 April een website uitlegfilmpje. (met ondertiteling)
TWINE 3 v3 film en het de website uitleg film staan onderaan op de homepage.